Annen ölünce zaman durur senin pencerende.
Bir avuç dolusu cam kırığı atarlar ciğerlerine.
Her nefes alışında bir başka yerin kanar,
Ne tebessüm kalır yüzünde ne de ışık gözlerinde.
Annen ölünce bir yarının yok olduğunu hissedersin.
Tam olmaz artık hiçbir şey, tam gülemez, tam düşünemezsin.
Bir yumruk gibi gelir takılır boğazının ta orta yerinde,
Annen ölünce bu dünyada kimsesiz olduğunu anlarsın.
Annen ölünce ne bayramın ne seyranın tadı kalır,
Her doğumgününde acını biraz daha katlarsın.
Hep hissedersin yokluğunu, için kasım, kasım kasılır,
Annen öldüğünde aslında senin de öldüğünü anlarsın…
Kayıt Tarihi : 3.12.2021 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annemi kaybettiğimde gemideydim ve okyanusta seyir halindeydik. Cenazesinde bile bulunamadım annemin. Bu şiiri anneme armağan ettim. Huzur içinde uyu annem…

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!