Şafaklar saydı parmaklarım
devrialem yürüyüşlerde adım adım...
Koşup yetişemez geçmişe ayaklarım.
Cümlemiz cümle yerde kaldık.
Kardeşlerimin eli ellerindeydi Anamın. .
Göğün sonsuzluğunu toprak diye avuçladım.
Annem gitgi sonsuzluğa!
Ben eli koku bağlı kala kaldım...
Kayıt Tarihi : 11.8.2021 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!