-
-
-
-
Annemin ağacı bu dökülen,
Umutları bir bir yitip giden.
Bir yaprak gibi savrulup;
Gökyüzüne doğru itilen.
Bir ruh yorgunluğu bu kalan,
Ardından koşup yerinde sayan.
Bir umut ararken bulup;
Beklentisinden sonuç alamayan.
Her sabah elindeki fenerle gelen,
Akşama hasret güneşin..
Çırpınışları fark edilip;
Battığında sonuca gelinen.
Alperen Almak
Kayıt Tarihi : 10.5.2021 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Susarken anlatamazsın , anlatırken konuşamazsın öyle bir şeydir ki hiçlik bıraksam bulamazsın. Neredeyim biliyorum ben.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!