Bu gün uyuşturmadı annemi bir morfin
Onu bana vurun!
Biraz uyursam daha az katil olurum
Öldürdüğüm karıncalar ellerimi kana bulamıyor ne güzel!
Çok katilim ama ne iyi katilim
Korkuyla terlikleyip sonra yasını tutuyorum ölü kelebeklerin…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yorumsuz.
Güzel yüreğin keder görmesin şairem.
Saygılarımla
Hicranın, feryadın, isyanın ayyuka ulaştığı nokta…
Çok hoştu
Tebrikler
çok güzel yazmışsın tebrik ederim
morfini acıtan şiir..
sizi bana öneren şaire selamlar olsun..
fiyakalı ruhların geçit töreni
ne hazin
ve ne görkemli
Yine çok güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar
Faklı ve çok güzel,tebrik ederim...
bedene özlem duyan morfin , ne olacak bu uykuların hali?
mezarlık gözlerimle bakıyorum şiltenin sahte kutsayışlarına, hücrelerimin replikasını inkâr ediyorum ve ne iyi ağzı açlıktan kokan bir kelebeğim...
dört işlemi bana unutturacak morfini vurun.
son anne ölünce, uyanın...
kaçıncı tekrar bilemiyorum her gelişimde değişen bir tanıdıkla karşılaşıyorum sanki.
Annem pankreas kanseriydi ve vurduğumuz morfinlerin adı hesabı belli değildi ağrısı bir gram azalsın diye.. azıcık uyuşsun diye içindeki yaraları.. ama en çok beynini uyuşturuyordu o morfinler ve oda bizde aslında bunu biliyor ve susuyorduk!!!
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta