Annemi Kaybettim Şiiri - Gülden Aydın

annemi kaybettim,
saklanmış mezar taşlarının altına
geceleri baykuşlar söylüyor yerini.
rüyama geliyor sabaha karşı
gitme diyorum, gidiyor..

annemi kaybettim,
ölümsüz sanardım halbuki ben onu
hani melekler ölümsüzdü?
gitme dedim, ömrümü verdim
almadı, açık bıraktı kapıyı üstelik
kapayamadı
gitti..

annemi kaybettim,
ışığı açmadan gitti
karanlığa boğuldum.
sesi yapıştı kulaklarıma
gözyaşlarımda kayboldum.

annemi kaybettim,
kıskandım annesi olanları,
hırçınlaştım,ağladım.
annemin omzu yoktu, duvara yaslandım
duvar soğuktu..

annemi kaybettim,
önce inanmadım.
tabut denen kutuya saklandı
çıkaramadım.

annemi kaybettim,
düş.tü düş.lerim elimden;
kırdım.
üzerine bastım,kanadı ayaklarım
annem yoktu, acıdı canım
ağladım..

annemi kaybettim,
gelse şimdi çıkıp gittiği şu açık kapıdan
bir daha hiç yaramazlık yapmam
dizimi kanatmam
gelseydi, tarasaydı bir kez saçımı,
öpüp kurulasaydı yaşımı
bir bardak geceye fırlatmazdım kendimi.

annem öldü,
kabullendim, ağladım
ağlamadan ağladım..
annem öldü, ben de ölüyorum
ağlayacak bir şey yok;
annemi görüyorum..

son beş dakikası kaldı satırlarımın
ağlamıyorum artık,
annesi olup da sarılmayan ağlasın
bir gün kaybedecekler meleklerini
hepsi anlasın,
ağlasın! ..