Annemi Düşünüyorum Şiiri - Gür Sevil

Düşünüyorum...

Gitme,
ellerim ayazda kalır
üşürüm sonra.
Gitme diyesim geliyor,
hiç gitme.
Biliyorum,bir gün
bırakıp bütün hayalleri başıma
eksikliğim olacaksın.
Yaşayacaksın,
yaşatacaksın en çokta.

Düşünüyorum...

Ölümü düşünmek,
kaç vakittir ihanet hayallere.
Kaç vakittir
senin adınla başlıyor hüzün.
Zamansız uyanışlar,
telefon sesleri düşman
korkuyorum,daralıyorum.

Geceye zindan sessizlik,sensizlik.

Kırağılar tutuyor bedenim.
ellerim yersiz yurtsuz
onulmaz bir uçurum kıyısı.
İşte o zaman sarılıyorum ellerine,
yamaçlarından düşüyorum toprağa
bir tohum düşüyor yüreğime,
gözlerimin ferine annem.

Düşünüyorum...

Dünüm oluyorsun çoğu zaman
bugünüm,yarınım,
yok oluşlara kılıç çeken diğer yarım.
Ben oluyorsun kavgalarımın ortasında,
iki gözüm iki çeşme ağlıyorsun.
Kocaman bir yürek,
kocaman bir çin seddi bütün olmazlarıma
bütün olmazlarıma ana sıcaklığı.

Düşünüyorum...

Ağlamakta yetmiyor,
ağlatmakta.
Çaresizlik oluyor adın
adın,el değilmemiş bir yarın.

Dünyanın bütün coğrafyaları geliyor üzerime
yitik bir çocuk oluyorum senin coğrafyanda.
Dünyanın bütün anneleri geliyor gözlerime
ben sana koşuyorum
ben annem kokuyorum.

........................