Annemi Daha İyi Anlıyorum Artık

Annemi daha çok anlıyorum artık
Babam hatta kardeşimi de…
Günahkardım ben etimle tırnağımla
Bedenim günahkardı.
Bazen oluyor içimdeki çocuğa
Sımsıkı sarılıp gitme diyorum, sakın gitme.
Kan ter içinde uyanıyorum ara sıra
Yalnızlık sevgili gibi uzanıyor koynuma.
İçimdeki çocuk terk ediyor beni.
Sevgilim yalnızlık oluyor.
Anam, babam, kaderim seviyor beni
Bırakmıyor yakamı ve ben ağlıyorum.
Haykırmak geliyor içimin en ücra köşelerinden
Aşk benim, yalnızlık benim
Kime ne yalnızlığımdan, kime ne?
Bir gün, dipsiz kuyulara düşürdüğüm
Kalbimin anahtarını bulacak biri.
Hiç unutmadığım söz çınlayacak kulaklarımda,
Bağıracak belki de seviyorum seni.