Annemi Anarken Şiiri - Cemil Aygen

Sabah kalktığımda
İçimde bir gariplik vardı
Öyle uzun uzun yaşarmış gibi
Gördüğüm rüyalar sandım
Yeni ayılmış gibi başımı kaldırdığımda
Bana bakan yabancı biri vardı
Bir GÖLGE bir SİLUET
Görünür görünmez gibi
Önce..Korktum mu,Ürktümmü
Anlayamadım
Hani Hani dünyanın insanında
Fani olduğuna inananlardanım
Korkmama gerekmediğini bilenlerdenim
Hayallerle,cinlerle
Meleklerle...Yaşam bağlantısında
Hiç kurmadım... Düşünmedim
Korkmadım...ama Ürktüm
Birdenbire içime bir sıkıntı çöktü
İçtiğim yediğim bir şeyde yoktu
Beni bozan
Yavaş yavaş açıldı garipliğim
Sabah mahmurluğum
Sanki o gizli bir ALEMDİ
Bir ayak sesi duydum
Aklıma düştü bir hayal
Ve de uzun seneler sonra gördüğüm
O güzel hayal...Ölmüş Annemdi
Ve Hala Ne Muhteşemdi....