Anneme Yazılmış Bir Mektup Şiiri - Ulvi ...

işte anne!
görüyorsun ki büyüdü oğlun ve bu hayat onu senden kopardı. üzülme, sen yanımda olmasanda, sesin, kalbin hep yanımda. 'taşa değmesin ayağın' diye diye ağlıyordun başucumda. bilmem ki ne yapsam, ne etsem...

madem biliyordun dünyanın bu kadar zalim olacağını niye doğurdun beni be hey anne! oysa anneler çocuklarının üzülmesine dayanamazlar. onları sakınırlar kem gözlerden. bilmiyormuydun oğlunda üzülecek diye...

şimdi yalnızlığın başrol oyuncusuyum. özgürlüğümü mendil satan çocuklara ve yoksullara kiralamışım. durmadan arıyorum seni, yollar bilir, hele şarkılar... beraber dinlediğimiz, beraber ağlaştığımız şarkılar senden kalan tek hatıra. 'satarsın bu canı hiç kimse almaz' diyor şair. doğru söylüyor anne. polislerden, askerlerden ve şehir eşkıyalarından kaçırdığım bu bedenim şimdi eskicinin hiç satılmayan eşyası...

odamı sorma; sekiz yatak, sekiz cellat sanki. merdivenler düşman, yollar acımasız gardiyan. sen yoksun ya, merhamet edecek kimse yok akılsız başıma...

annem!
sarılsan belki daha rahat uyuyacağım şu yatakta. ve yanımda olduğunu bilerek, korkusuzca kapatacağım gözlerimi. burda sadece kendi sesimi duyuyorum. yalnızlık meğer ne zormuş. üşüyorum apansız, titremelerse ağır sancı. içimi ısıtacak, yüreğime merhem koyacak, gönlümü yıkayacak kimseler yok. ne üniversitenin demir kapısı, ne kyk yurdu yetmiyor yaraları sarmaya...

yinede arıyorum seni. her yüzde, her kelimede... benden kilometerelerce uzaktasın.ama yüreğinin yüreğime yoldaşlık ettiğini bilmek dünyanın en güzel şeyi...

bıkmışım caresizliğin kollarında kıvranmaktan, sabah uykularında bir başına kalmaktan. sensizliktir bilirim, beni bu kadar saskın kılan, şehre yabancılaştıran. bilirim sensizlik...
sensizlik örümün diğer adı...

nefesini özledim anne!
öfkelenmen bile umudumun vefakar dostu...

senden ayrı olmak demek, senin uzakta çok uzakta olman demek; yoksulluğumun, öğrenciliğimin acı resmi, gurbetin soğuğu, gecelerin sessizliği demek...

insanlar neden hep böyle yalnızdırlar? yaşamak böyle olmasa olmazmıydı sanki? sen küçükken dememişmiydin büyüdüğünde herşey iyi olacak diye...
istemiyorum anne, istemiyorum büyümeyi. bırak yüreğimde, bedenimde ve hayallerimde ve aşklarımda çocuk kalsın...