Anneme söylemeyin Şiiri - Ülkü Kara

ANNEME SÖYLEMEYİN

Anneme söylemeyin beni üzenleri
Kalbi acır derinden
Tırlar geçer üzerinden..
Bel kemiği kırılır, doğrulamaz.
Anneme söylemeyin beni üzenleri
O beni hep öylece kaldım sanır
Uykusuz kalır,Yanılır...
Bildiği yolları şaşırır.
Anneme söylemeyin beni üzenleri
Dünyanın tüm dertleri bir tek
Yavrusunda sanır
Dili dolaşır, eli ayağı tutmaz olur.
Gözleri kan çanağı öylece kalır.
Anneme söylemeyin beni üzenleri
O benim derdime düçar olur sa
Allah’ a havale etmek gelmez aklına
Ağzında gün görmemiş sitemlerle
Gider kapıya dayanır
Anneme söylemeyin beni üzenleri
Tüm hayalleri kıyıya vurur
Elleri böğründe heykel gibi
Öylece kalır
Elinde tek sermayesi,
İşte bu kahır.
Anneme söylemeyin beni üzenleri
O beni yaşıyor sanır...
ÜLKÜ KARA