Cihazlar hep sarmıştı, dört bir yanını.
Hastane odasında, yoğun bakımda.
Hüzünle ölçüyordu bütün anını
Hazırlıyordu seni uzun bir yola.
Nasılsın diye sorduk, çok şükür dedin.
Kalkacaksın deyince, inşallah dedin.
Küçülen gözlerini bir yöne diktin.
Gönülden seslendin birden boşluğa.
Kaldırın perdeleri, tüm perdeleri.
Bakındık etrafta bir perde yoktu.
Anladım ki sözlerin bize değildi.
Bu âlemle bağların artık kopmuştu.
Bedenin çok yorgundu, solgundu tenin.
Her halin dünyaya veda gibiydi.
Rahmeti Rahmandan geldi davetin.
Yasinler seni yolcu eder gibiydi.
Meğerse doktorlarla gezmiş Azrail.
Bedenin gül ruhundan ayrılacakmış.
Bir gün sonra da toprak onu alcakmış.
Böyleymiş Hakka dönüş, böyleymiş nail.
Ve sabaha ulaştı acı haberin.
Uçurumlara düştük hem de çok derin.
Bak evlatların artık öksüz ve yetim.
Kapısı açılmıyor çıktığın evin.
Birer enkaz yığını geldik yanına.
Son defa bir kundağa sarmışlar seni.
Dudağında tebessüm, erdin huzura.
Makamından haberdar etmişler seni.
Ayağınla birlikte gitti cennetim,
Şefkatim, meleğim, sebebim benim.
Seni özler durur canın, ciğerin.
Halimi sorma anne, gelince derim.
Biliyorum ölüm hak, duramıyorum.
Babacığım annemi orda gördün mü?
Nedendir hiç bilinmez, hep soruyorum.
Affet beni Allah’ım annem öldü mü?
Ahmet Taşkın
Kayıt Tarihi : 18.1.2019 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anneciğim hastanenin yoğun bakım odasında ayrıldı bizden. Kefene sarılmış haline son kez baktığımda gerçekten gülümsüyordu. Gideceğini anlamıştı ki, kendi yasinini kendi okudu. Son sözü üç kez tekrarladığı "Kaldırın perdeleri" oldu. Bir gün sonra mezarına koyarken, imam üç kez tekrarladı "Kaldırın perdeleri" o gündür bugündür o imama soramadım. Ne demek,annemin üç kez tekrarladığı cümleyi senin de tekrarlaman. Çünkü annemin bu sözünü benden başkası bilmiyordu. Mekanın cennet olsun anneciğim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!