Anneme Sevgiler Şiiri - Kurtuluş Zeybek

Anne demek ne güzel şeymiş sana.
Bağrına yaslanıpta beni okşaman,
Senin ilk göz ağrın değilim ama
Son göz ağrın oldum anne.

Senin bana olan sevgini ben doğmadan anladım anne.
Yüreğin sevgi doluyduki,
Böylesine duygusal böylesine sevgi dolu oldum anne.
Herhalde seni çok özlemişimki,
Dünyaya erken geldim anne.

Doktorlar yaşamaz demişler benim için.
Bunları bana sen anlattın anne.
Yaşamam sizin için bir mucize olmuş,
Yaşamamın tek sebebi belkide sendin anne.

Ah benim canım annem.
Senin diğer yarın melek gibi bir teyzem var.
Sen hastanede yatarken
Beni kollarında o uzak yollarda taşıyan o olmuş anne.
Ben yaşıyormuyum diye yüzüme çok bakmış kalbimi çok dinlemiş,
Şimdi oda gurbet ellerde sende hakkını helal et teyze.

Abim ve ablamın dışında en nazlı ben büyümüşüm anne.
Geceleri çok ateşim çıkmış benim.
Biliyorum başımda sabahlayan sendin anne.
Sabahlara kadar düşünüpte gözlerin şiştiğinde hiç yorulmadınmı anne.

Güneş batınca üzerime sen doğdun.
Geceleri ayın ışığı sönük kalırdı yanında.
Sen gülünce bende gülümsermiydim anne.
Melek yüzüne bakınca ben ne yapardım.

Hiç kimse yerinde durmuyor
Ben büyüdümde genç oldum şimdi.
Sen yaşlanıyorsun anne.
Hala ben gözünde o ufak Kurtuluş um hala.
Büyümedim biliyorum.

Beni benliğine o kadar kazımışınki,
Geçen ablam söylüyor bana
''Dün mutfakta senin ismini söylüyordu,
Odada oturuken bana Kurtuluş diyor du''
Bunları duyunca anladımki,
Beni senden çok düşünen yokmuş anne.

Özlem nedir diye sorsalar bana,
Senin anlatmanı isterdim anne.
Anne nedir diye sorsalar bana
Seni gösteririm anne.

Ne satırlar nede zaman.
Sığmıyor sayfalar anne.
Askerden gelsemde gurbet bitmiyor anne.Sen yanımda yoksun ama,
Hep hayalimde hep düşlerimdesin.

Şimdi bir yerlerde,
Soğuk duvarların olduğu loş bir ışığın altında,
Bu satırları senin için yazıyorum anne.
Dün gece senin gördüm rüyamda
Arkamdan su döküyordun yollara.
Bana ne olursa olsun hakkını helal et anne.