Dizine baş koysam bir bulut gibi
Hıçkıra hıçkıra ağlasam anne
Saysam dertlerimi dizinde saysam
Bir volkan gibi patlasam anne
Gezinse pamuktan elin saçımda
Kucağında doyasıya ağlasam anne
Yüzümden anlasan derdi yüzümden
Derdimle dertlenip ağlasan anne
Issız köşelerde ağlarım sensiz
Ne olur sarılsan sarılsan anne
Usandım yalnızlıktan bıktım hayattan
Şefkatin bağrında güldürsen anne
Geçemez yerine kimse geçemez
Anladım geç oldu anladım anne
Ayakta görüpte yaşar sanılsın
Öldüğün gün seninle öldüm ya anne...!
Kayıt Tarihi : 29.9.2003 01:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Refik Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/29/anneme-seslenis-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!