Anneme Serenat Şiiri - Salih Özalaşan

Kaç yıl oldu sen gideli
Gözlerden ırak
Gönüllerde yaşanan yerlere
Bedenin bir avuç toprak
İsmini dualarla anıyoruz anne
Alışamadım, alışamadık sensizliğe
Her kapı çaldığında
Yüreğimde o inanılmaz titreme
Sanki komşudan dönecekmiş gibisin
Umutla, sabırla seni bekliyoruz anne
Yerin hala odamda baş köşe
Karşımda bana bakan resmin, sevgiyle
Kokun sinmiş odamın her yerine
Sen toprak olsan da
Biliyorum ruhun benimle anne
Yine saçlarımı okşuyorsun
Yine basıyorsun özlemle
Hasretle yanan sinene
Hissediyorum tüm bedenimde
Böyle olmasa gidişin
Ben sensiz yaşayamazdım anne

Bak torunlar büyümüş birer, birer
Soruyorlar ne zaman gelecek baba anne
Bunlar beni unutur derdin ya
Seni unutmak ne mümkün anne
Bak sana dua ediyor ellerini açmış
Gözleri yaşlı canın Lütfiye
Kim bilir kaçınca hatim sana hediye
Sağlığında gülmedin; ruhun şad olsun anne
Sen olsan gururlanacaktın keyifle
Okumaz dediğin Gonca okuyor üniversite
Senin yokluğun hırs yaptı ona belki de
Çocuklarda seni örnek alıyor anne
Gülyonca’ n bile büyüdü
O bile okuyor lise
Hatırlar mısın nede zıtlaşırdı seninle
Ah olsan da bizleri yine azarlasan anne
Adını taşıyan bir eş istemiştin ya bana
Senin huylarını da kapmış bu bence
Salih, Lütfiye, Gonca, Gülyonca ve Emine
Ne zaman döneceksin seni bekliyoruz anne

Biliyorum dönülmez yerde bedenin
Fani Dünya’ da kaldı her sevenin
Olmadı bilirim hiç nefret edenin
Sen sevilmeye layıksın anne
İçin kan ağlarken yüzün gülerdi
Yüreğine atardın gamı derdi
Üç vefasız evlat, babam başına yıkıverdi
Yetimler için yaşadın hep anne
Biliyorum gizli, gizli ağladın geceleri
Görmesinler diye kapattın peçeleri
Sen ağladığın için sevmiyorum geceleri
Sana bir mutlu gün yaşatamadık anne
İçimdesin, içimizdesin, sen hep bizimlesin
Dualarımız hep sana ruhun yerinmesin
Benim cennetim ayağın altından gitmesin
Mekanın daima cennet olsun anne

Y.Tarihi 03-10-2003 Saat 11.00-12.00
Salih ÖZALAŞAN