ANNEME Selamlar... Şiiri - Fikret Turhan

annem,
bugün
hastanedeydim
adalı teyzeme
rapor alacaktım ya
hastane bahçesine girdim
baktım
sen yanımdasın
asansörde 3.kata çıkıyordum
kabinde yine beraberdik
koridorda
nöroloji polikliniği önündeki banklarda bile
ikimiz yan yana oturuyorduk
uzman dr. Yaşar Aras
teyzemin sorununu
anında çözdü...
annem,
Ayşe'mle
Özdilek mağazasına kadar
üçümüz birlikte yürüdük
mağaza girişindeki
oturma kanepelerinde
yine beraberdik
Ayşe,
pazartesi pazarını geziyordu ya
senin başın omuzumda
öyle gelene geçene bakarak oturuyorduk
Ayşe gelene kadar
sonra dondurmalarımızı yerken de
sen aramızda yürüyorduk
park yerine doğru...
annem,
sonra biz Ayşe ile
yürüdük
senin yokluğun ruhumuzda
sahil mahallesine kadar
olan da
orada oldu ya
bizim köyden
ilkokul arkadaşım
Nevruz Çelik çıktı karşımıza
sohbetimizin sonunda
tam ayrılacakken
birden bire
''-Cevriye abla nasıl? ''
''-selam söyle..'' deyince
sen koşarak geldin aramıza
gözlerim doldu
zorlukla söyleyebildim öldüğünü...
annem,
selamın üzerimde kalmasın
üstüne benim ve Ayşe'nin de
selamları ulaşsın sana
melekler eşliğinde
ALLAH'IN izniyle...

Fikret Turhan-Yalova,
11.01.2016