annem,
boynuma sarılmış
benden söz istemiştin ya
''-beni çok ağla evlat...'' diye
titreyen sesinle...
bu gece
yatsı namazımda
usulca gelip girdin
dualarımın arasına
ki ben
ağlamak istedim seni
hasret karası yaşlarımla....
sesini duyar
ellerini tutar gibiydim
kıyamda rükuda secdede
kalmıştım iki arada bir derede...
annem,
ön günler kapkaraydı
sonraki aylar kara
oysa şimdi yıllar
tümden alaca...
annem,
bugünlerde
sözüm biraz gevşese de
inan ki
sen aklıma gelince
iki gözüm iki çeşme yine de...
Fikret Turhan-Yalova
15 nisan 2019
Kayıt Tarihi : 15.4.2019 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!