Anneme Mektuplar Şiiri - Güzin Eye Dündar

- I -

gözüme yansıyan ilk ışıktan
İzmir doğuyordu
küçücüktü ilk çığlığım
babamın başında
bayram rüzgarları esiyordu
yüzün güneş yangını
tenimde yedi renk
ak göğsün bir tadımlık hayattı anne
öğrettin ki yaşamak, huzurla güzel
ekmek kokusu gibi içime çektiğim
çiçek eker elleri darda kalsam
yüreğime bir arda
her sabah gülümsediğim
bak yine düşler sarıyorum içime
kimin yakamozlarına
takılsa gözlerim
hedefi ıskalıyorum
kurudum bir ırmak kenarında
ezberimde çocuk masalları
sevmeyi bekliyorum anne
iğreti zaman yakamı bırakmayan
gözlerimi örtüyorum gecenin üstüne
suskunluk öpüyor dudaklarımdan
şarkılar tükettim bir hoyratın ellerinde
hayat dokuyorum soğuk gecelere
fırtınalı deniz ve küçük bir tekne
bir batıp / bir çıkıyorum
huzur limanı düşlerimde
yine kaç çığlık saplandı içime
korkuyorum... Anne