Anneme Mektuplar-1 Şiiri - Afet Ergü

Sen gittiğinden beri çok şey değişti be annem... İnsanlar değişti, hayatlar değişti, hava değişti, denizler, dağlar, taşlar da değişti... kuşların ötüşü, dalgaların sesi, rüzgarın esmesi de değişti, hatta ben bile değiştim annem de bir bendeki baht ve taht değişmedi...

Onlar bıraktığın gibi... Tahtımda bahtım da aynı... Senin kuramadığın tahtı bıraktım lakin bahtıma gücüm yetmiyor...

Sen bana sevmeyi öğrettin annem, sev dedin hep... gücün yettiğince, nefesin bittiğince sev dedin... Bende öyle yaptım, sevdim be anne.. herkesi sevdim ben... ama birini öyle sevdim ki, tam da senin öğrettiğin gibi... yüreğimle, benliğimle... Nefsimle değil nefesimle sevdim... Gel gör kisevmesine sevdim de, ben sevilmedim be anne... Yinede dert etmedim, nasibim buymuş dedim...

Ama gücüme gidiyor be anne... Korkakça, acımasızca, zalimce "sevilmemek" ağrıma gidiyor... Hüzünlerime, acılarıma, göz yaşlarıma aldırmadan unutulmak çok ağırmış be anne... Hak etmeyenlere gösterilen merhametten; bana sevmeyi, vefayı, hatırlamayı çok gören birinin, unutulmayı reva görmesi gücüme gidiyor...

Önce yokluğuna bile kıyamazken, sonra varlığında bile yok sayıyorlar anne... önce "herşeyin" olursun sonra "hiç" olursun.

El üstünde tutanın değilde, ayak altı yapanın kıymetine yenilir tüm zamanlar, sevilmeler... Hiç bir şey beklemeden, istemeden, çıkar gözetmeden sen seversin de, o gider cesaretinin, sayılı günlerinin, en güzel duygularının biletini korkularına keser... Bu adalet mi anne?

Sen onun üşümesine bile kıyamazken, o seni umursamazlığıla buz kestirir... Sen en mahrem zamanlarını, en masum duygularını ona adarken, o "anıların bile hesabını vererek" hesapçı niyetlere seni adak yapar... Adalet bu mu annem?

Ama olsun ben annem... ben senin kızınım... seni sevdiğim gibi sevdim... ve hep sevicem... ama bana sevmeyi öğrettiğin kadar keşke "unutmayıda" öğretseydin ya annem...

Biliyorum geceleri bir tek sen duyuyorsun beni, bir sen anlıyorsun halimi... Rabbime benden daha yakınsın, bir sen şahitsin dualarıma bir de melekler... Şimdi sen mi bana gelirsin rüyalarımda, ben mi sana geleyim en ummadık anda...