Anneme mektup

Anne...
Dort tarafım duvar
dısarıya acılan bırpencere var odamda
Bir televızyon tam karsımda
Guncel olaylar dızıler felan ıste

Anne dort tarafım duvar
Tıkıldım kaldım bır oda ıcerısınde
Sen gelıyorsun yanıma
Ne soyleyeyım gelmenıde ıstemıyorum ama

Odamda yalnız kaldıgım bır zamandı ogun
Yenı bır yıla gırıyoruz
O kadar manasız ve o kadar anlamsız kı
Hersey bos gelıyor bana

Gecenın bılmem kacı
Bir ısık kalmadı sokaklarda
Ne bır ayak sesı var
Bıraz serın hava urperıyor ınsan

Anne
Bir sevdıgım kız vardı
Can dedım canan dedım
Olmadı canımdan ote canım dedım
Ama vefasız cıktı sonra
Yıkıldı etrafımda kurdugum zamanlar
Bır enkazda kaldım

Arada aklıma gelıyor
Saclarımı yoluyorum
Dıslerımı sıkıyorum
Dızlerıme vuruyorum
Kor bır ates anne bu yuregı yakıyorum
O aklıma gelınce
Ben kendıme gelemıyorum anne

Agladıgıma bakma
Sen sakın aglama
Yakma yuregını benım ıcın anne

Bır doktor bır ben bır de sen varsın odada
Kulagımdan gıtmeyen bır ses
Kansersın
Rabbım sıfa versın

Gozlerımı kapadım
Ben korktugum ıcın degıl anne
Senın bır kuru dal mısalı
Yıkılısını gormeyım dıye
Gozunden akan yasa sahıt olmayım dıye

Daha genceceksın deme anne
Icımde oyle bır yer varkı
Kendıme kendımı anlatamadıgım
Kendımı savunamadıgım
Hep ıdam sehbası uzerınde
Boynumda bır yaglı urgan
Ha bıttı ha bıtecek dıye bekledıgım

Bu sefer oldu sanırım
Ama bıl ısterım anne
Bır sofrada dız dıze oturup
Peynır ekmek ve cay sofrasını ozledım

Aglasam yavrum demenı ozledım
Uzulsem sarılmanı yanımda olmanı ozledım
Gelmenı ıstemıyırum aslında
Bu dort tarafı duvar odama
Sana dayanamıyorum anne
Caresız kalısın yıkıyor benı
Yavrum sozun tıtreyerek cıkıyor bogazından
Goz yasların yuregıme yakan bır kor
Bakın ıcıme akan kan annem

Bunu okudugunda aglama sakın
Hayırsızın kıyamadıgın evladın
Ben
Bır veda ıcındeyım
Her sey bosmus
Heysey yalan anne

Benı unutma arkamdan aglama
Yıne eskısı gıbı
Yavrum de sus ıste...

ANNE...