Beni bekleme anne
Ben karıştım toza toprağa
Çoluk çocuğa değil
Allahuekber dağlarında, açar ya çiçekler yaz başında
Onlardan birinin yerine koy beni
Gel bak teselli ol
Kıran kırana dövüşmedim
Kördü karanlık, yer beyaz
Kanımı dondurdu ayaz
Sesim soluğum çıkmadı
Söylemek istediğim şuydu
Nasıl olsa bir gün ölecektim
İşte öldüm.
Hem de vatanım için
Şimdi korkunç olan ölüm değil
Şimdi korkunç olan unutulmak
Şimdi korkunç olan ayrılık
Şahlanıp da bir gün dirilsem
Ayşe ile nişanlanmak isterdim
Kuş sesleriyle uyandığım Bahçesi büyük küçük bir evde yaşamak isterdim anne.
Kokunu özledim anne,
Sesini özledim anne,
Yemeğini falan değil,
Ben seni özledim anne.
Sırtımı her şeye dönüp gidişim elimde değil.
Yaşıtlarımı gördüğünde ağlama
Yaşıtlarımın çocuklarını gördüğünde de ağlama.
Sen en iyisi unut beni anne.
Ah güzel annem benim.
Biliyorum bana doyasıya sarılmak isterdin.
Beni dünyalara vermezdin lakin Vatana verdin
Nasıl olsa gök kubbenin altındayız
Mahşerde buluşuruz elbet
Öyle kalabalıkdık ki sel gibiydik
Onbinlerce yurdun her yerinden. Muş'tan Bitlis'ten Istanbul'dan Yemen'den Bosna'dan
Anlından öpülecek binlerce arkadaştık.
Arkadaş değil sanki gardaştık.
Kar derindi beyaz bir deniz gibi, Tipi vardı çarpıyordu buz gibi,
Yorulmuştum.
Çam ağacına yaslanayım derken,
Uyuya kalmışım anne.
Fırtına ağıt yaktı,
Islak ayaklarım buz gibi dondu Kefenim elbiselerim oldu,
Süngüm ise mezar taşım.
Hani derler ya...
Bir yer için ölünmezse o yer vatan olmazmış.
Şehitlerin beklediği yeri satan olmazmış
Bu ölüm aptalca değil anne
Bu ölüm senin için
Ve diğer anneler için
Bu ölüm iffetine uzanan eli kırmak için ölmek
Bu ölüm ölmek değil aslan kesilmek
Bu ölüm çekirdeği fırlatmak için patlayan barut gibi
Bu ölüm Allahuekber dağlarına çakılan bayrak gibi
Üzülme anne...
Bu ölüm karın tokluğuna çalışanın imkanı gibi
Bu ölüm boşuna değil
Vatana feda olmanın ta kendisi
Artık bende şehitler ordusunun yeni askeri
Hiç üşenmeden gidiyorum anne
Haydi arkadaşlar haydi ileri
Başka hiçbir şey düşünmeden gidiyorum
Hoşça kal kağıdım kalemim hayallerim İki yanıma düşmüş ellerim
Hoşça kal anne
Hoşça kal fırtına ağaç kuş her şey
Hoşça kal anne...
08.12.2005
Turgay AladağKayıt Tarihi : 25.1.2023 23:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birinci Dünya Savaşı sırasında şairin memleketi olan Sarıkamış'ta Allahuekber Dağlarında donarak şehit olan 90 bin mehmetçiğin anısına yazılmıştır.

TÜM YORUMLAR (1)