Anneme mektup Şiiri - Emir Hanoğlu

Anneme Mektup
Polonya güzel memleket, biraz soğuk,
Bir de yiyemiyorum et, ama lezzetli tavuk.
Adana’nın kebabını özlemek işten bile değil.
Yan odamda bir çocuk var, adı Xavi,
‘X’ ile yazılıyor ama Şavi diye okunuyor, garip.
Başta İspanyol’um dedi şimdi Katalan’ım diyor.
Aslında az çok bizim oralara benziyor.
Mirsad diye bir oğlan var ; Boşnak,
Çekingen bir çocuk, herkese uzak.
Çok canı yanmış anne yüzünden akıyor.
Neretva’nın suları sanki içine akıyor.
Toplama kamplarından birine gittim; Auswich ,(ausviç)
Yahudiler toplanıp burada eziyet edilmiş.
Onlar eziyet etmeyi en zalimden öğrenmiş,
Hak vermedim ama burkuldu içim anne.
Aygül var birde Azeri,
Çeçen olduğunu öğrendim,
Sanki bizden biri.
Ağabeyleri öç almak için silah almış eline,
Aygül’de okumaya gelmiş gavur ellere,
Dünya haber ajanslarından daha karışık anne,
Dünya haritası çok yalancı anne,
Sonuç şu ki;
Hümanist olabilmek bize çok kolay onlara çok zor anne.