Anneme Mektup Şiiri - Atilla Yargıcı

Bir gün beni hatırlayıp sorarsan,
Kim bilecek benim halim nicedir.
Kafa yorup çok hayaller kurarsan,
unutma ki gündezlerim gecedir.

Mektup yazan ellerini bir görsem,
Hemen öpüp şu alnıma götürsem.
Ayağına suyu döküp yüz sürsem,
Yine hakkın ödeşilmez yücedir.

İyimisin, bir haber ver ne olur,
Yanık gönlüm yoksa virane olur.
Senin kalbin şefkatkarane olur,
Dünya çirkin sevgin pek şirincedir.

Bir Can Kardeş Meziyete postada,
Andım sizi gönderilen pastada.
Rabbim bilir işte bu hususta da,
Senin için yine sevinçlicedir.

Yazman pek yok, okuma bilirsin ama,
Yazdırıver, çocuklara, babama.
Kucak kucak dua takıp arkama,
Bakan gözler bugün hüzünlücedir.

1982.İstanbul, Bağlarbaşı.