Anneme Mektup-6 Şiiri - Yorumlar

TEŞEKKÜRLER EFENDİM

Ben
Sahte olamıyorum!
Ben
Kendim olmaktan
Çok yorgunum anne!

İnsan şahsiyetini ve izzetini
korumak adına çok uğraş verdiği
muhakkak, bunu yapamadığı
takdirde insanlıktan da uzaklaşmış
oluyor. GERÇEKTEN YORULUYORUZ.
Efendim TEBRİKLER

Ben
Kendim olmaktan
Çok yorgunum anne!

ne kadar acı bir durum değil mi ?
insanlar artık bu kadar sahte yüzün içinde
kendi olmaya yoruluyorlar,
hayatın en acı gerçekleinden biri
ustaca işlenmiş anne ile dertleşerek,
yüreğinize sağlık.

Yaşam durmadıkça duygularda birbirini izler,birbirini kovalar.Bazen kuzey rüzgarın,bazende kavak yellerine kapılırız.
Yaşam bazen hırçınlaşır tutar yakamızdan süründürür,acı çektirir.Bütün kötülükleriyle yinede severiz yaşamı.Aısını veya tatlısını dökeriz dizelere.
Böyle güzel şiir olur.
kutlarım.

Yorulmalarınız kendiniz olmaktan olsun yeter ki. Dalkavuk, yalaka olup onurunuzu ayaklar altına almaktansa, kendiniz olup üzülün daha iyi...

Ne mutlu annenize ki böyle dürüst ve sağlam karakterli bir evlat yetiştirmiş. Ruhu şad olsun...

Sakın......
'kendiniz olun' Resmiye Hanım, 'yorulsanız bile...'
Ne zaman 'sahte', ne zaman maskeli olursanız, asıl o zaman hep yorulur, hem de 'onurunuzu' yitirirsiniz..
Üzmeyin annenizi... Sizi nasıl isterdi, onu düşünün sadece.. Bence...

Çok etkili bir şiir.. Kutlarım sizi...

Anneye serzeniş şiir çok güzel Resmiye Hanım onurlu olmak , olduğu gibi durmak
ve görünmek bunlar çok önemli değerler fakat sizin de belirttiğiniz gibi toplum yalakalığa,
sahtekarlığa pirim veriyor. Saygılar

'Bir tek annem olsun, bana bir şey olmaz' söylemimiz var ya bizim!..... İşte şairin de aradığı o!.....

Karşılıksız, çıkarsız, saf tek sevgi anne sevgisi..... Onun eksikliğinde yaşananlar ne kadar hırpalayıcı.... Yaş ne olursa olsun 'anne'ye ihtiyaç olduğunu, eksikliğinin her zaman yaşanacağını... onun yeri dolmayacağını..... 'O' yokken kendi olmakta ne kadar zorlandığını çok içten bir dille anlatmış şair.... Bu içten yüreği ve kalemi kutluyorum.......

Ana başta taç imiş,
Her derde deva imiş,
Bir evlat pîr olsa da,
Anaya muhtaç imiş.....

Dalkavuklar arasında çırpınıp duruyorum
Maskeli baloda hala kendimi oynuyorum
Sahte yüzlere bakınca ben tahkir oluyorum
O şerefsizlere diyecek söz bulamıyorum
----Resmiye hanım annenize çok şiir yazıyorsunuz ,insanın tek sığındığı sevgi şemsiyesi annedir yine şiirinizi okuyunca duygulandım içtenlikle sizi ve nefis şiirinizi kutlarım saygılar sunarım

resmiye hanım yalakalık daljavukluk çıkarcılık onursuz şerefsiz yaşamanın ödülüdür onurunu ayakta tutanlar şerflive haysyetliyaşamayı seçemler bu fedakrlığa ve çileyede katlanmal zorundadır yalakalar birhün belasnı bulur ammaonurlu yaşayanlar her zama her yerde dik durur kutluyorum

Siz hiç değişmeyin... Bırakın dalkavukluk yapanlar güveni sarsanlar, maskeli gezenler utansın kendinden...
Ne güzeldir en sıkıntılı zamanda anne kucağı...
Kutlarım çok içten çok duygulu bir şiir.
Sevgiler..