Anneme mektup Şiiri - Sultan Yıldız

Anneme mektup

Bağdagül ne güzel de yakışmış ismin sana.
Uçsuz bucaksız yerlerde bir tek gül.
Sende genç kız oldun dimi anne.
Babam anlatırdı ya sevdasını hani.
Kaçırdım onu ben sende nerde ben kaçırdım seni deyip,
Kızdırır dın babamı.
Anne Eminönü deki balıkları kaldırmışlar,
Hiç acımadan yok etmişler balıkçı kayıklarını.
Anne hatırlıyor musun hani çok hastaydın.
Beni emin önüne götürdemişdin.
Gecen balık yedimiz yere gittim.
Oturamadım senle oturduğumuz yere.
İçim acıdı sen yokdun. Her yer aynıydı ama sen!
Kaybol muşum anne ne sığınacak bir duvar nede bir sıcaklık bulamadım.
Oka dar ihtiyacım var ki sana.
Başımı omzuna koyup ağlamaya.
Şenay ablayı aradım anne gecen seni sordu bana.
Çok selam söyle dedi olur dedim ama.
Geç kaldık annem çok uzaklara gitti,
Üç ay oldu dedim kaybedeli sustu bir soluk aldı.
Çok emeği üzerimizde annenin,
Anne ablamda kardeşimde iyi Nolur üzülme.
Senin bıraktığın yerden ben devam edicem,
Onları yalnız bırakmıcam.
Bana derdin ya hep sen uzakta olsanda korkmuyorum.
Bilirim sen başın çaresine bakarsın.
Onlar bunu başaramıyor.
Anne haklıydın belki ama seni çok özlüyorum.
Ablamla kardeşim kıskanacak diye sarılamazdın bile bana.
Anne nekadar güçlü olursam olayım sana sarılmaya benim deihtiyacım var dı.
Bazen güçlü olmak yetmiyor anne yitip giden zaman senin yerini hiç doldurmuyor yerine kimseyi koyamıyor.
Sana hep hasret sana hep özlem anne mektubumu bitiriyorum şimdi.
Gene hasret özlem dolu rüyalarıma gel sarıl bana gecenin bir yarısında uyandır ağzım kurudu bir bardak su ver de bana hani doktorun yasakladığını takmadan şekerim yok bana çukurlata, al de bana anne özlüyorum seni senden çok senle paylaştıklarımı
Annem elerlinden öpüyorum sıcacık tekrar yazı cam sana.
Bir dahaki mektubumda olacak gene özlemlerim.
Erdemli yürekli emekçi anneme mektuplarım hiç bitmicek.