Anneme Mektup Şiiri - Mehmet Sureyya

Gözlerimi kapattığımda
gözlerin açılıverir birden
karşımda kedersizliğe açılan
bir kapı olşuverir.
tüm dünya aydınlanır
gece olmasına rağmen,
bin güneş doğar birden..
birden bire herşey gülümser bana
odam,
yatağım,
yastığım
botlarım
ellerim.
ellerin; hep güler yüzlü zaten
ellerin hep verici
cömert
kimi zaman ekmek sunar
kimi zaman çorba
soğuklarda ısı
sıcaklarda meltem
en güzel koku
en güzel nağme hep ellerinde.
gülümser herşey
kartpostallar
mektuplar
hüzünler
melankoliler
ve ayrılıklar,
ayrılıklar bile gülümser
kavuşmak var sonda diye;
gözlerimi kapadığımda
sen olursun yanımda
al yazma başında
duaların ardımda
yüzünde tebessüm
elinde mendil
nasıl bıraktı isem öylece
sen olursun sadece
katıksız
başkaları karışmamış
gözlerinde gelecek
dersin ki “sabret, bitecek”
sıcacık çorbanın kokusu
yumuşacık ekmek
yer sofrası
bir kuru soğan
ve sen,
ne palaskam
ne kepim
ne yastığım
ne tektipim.
herşey kaybolur birden
yüreğimden nefret
bedenimden yorgunluk
hasret, ayrılık acısı,
ya da sitem.
birden ferah olur sinem
sen olursun birden
yanıbaşımda
Canım annem!
Biricik annem!
26.09.1998