Anneme Mektup Şiiri - Buruk Sevinç

Bu umutsuzca bekleyiş yok mu?
Artık şiir yazamıyorum,
Ağlıyamıyorum,
Aşk şarkıları söyliyemiyorum anne.

Biliyorum, bu sevda
Ya beni, ya da seni yakacak anne
Ne olur bana kızma anne,
Yüreğimde ki bu ateş,
Beni her an yakıyor.
Ama bir gün seni de, beni de,
Sevdiğimi de yakacak anne.

Bir seni, bir sevdiğimi,
Bir de memleketimi çok özledim anne.
Beni affet anne.
Bir daha sözünden çıkmayacağım,
Bir daha sevmeyeceğim anne.

Dün gece sevdiğimi gördüm rüyamda anne.
Gizleme benden sen de biliyorsun,
Artık beni sevmiyor,
Şimdi bir başkasının dimi anne.

Biliyor musun anne?
Ben sevdiğimi hep sevmiştim.
Biliyorum, yine kızacaksın bana
Ama hala seviyorum anne.

Sen de olmasan anne,
İlk önce kalbimi,
Sonra dünyayı yakardım.
Biliyor musun?
Sevdiğime yazdığım şiirleri yaktım bile anne.

Biliyor musun anne?
Geceleri korkuyorum artık.
Bir sensizim, bir de artık benim olmayan sevdiğimsiz.
Sana kavuşacağım
Ama o asla dönmeyecek anne.

En son O'na Çekik Gözlüm demiştim anne.
Bundan alınmış olsa gerek.
Ama bunu söylememi çok severdi.
Öyleyse niye gitti anne?
Niye beni yapayalnız bıraktı anne? ..

Biliyor musun anne?
Bugün ayın otuzu,
Sevdiğimin doğum günü,
Benimse ölüm günüm anne.

Yine kızma bana anne.
Biraz kırgınım, biraz da dargın,
Biraz da efkarlıyım anne.

Hala inanamıyorum.
Sevdiğim beni terketmiş anne.
Duydun mu?
Seni sevmiyorum dedi,
Ve şimdi kalbimi sıkıyor anne.
Bu terkediliş var ya anne,
Dönmek istemiyorum.

Ağlama be anne.
Üzüntüden böyle konuşuyorum.
Sana söz döneceğim.
Dedim ya anne,
Bir seni, artık benim olmasa da sevdiğimi,
Bir de memleketimi özledim anne.