Anneme Mektup Şiiri - Selami Öner

Gözümde bir seğirme
Durduramıyorum anne…
Hain bir damar var
Gözbebeğimde
Takıp parmağımı
Çıkaramıyorum anne…
Silah korkakların
Zorbaların elinde
Ellerinde adalet altın kelepçe
Ne kolay cana kıyıyorlar
Durduramıyorum anne…
Yağmalanan vakıf malı
Mühürlemiş dimağları
Günleri gecenin kör karanlığı
Döndükce dönmüş gözler
Çevrilmiyor veda tepelerine
Ay doğmuyor o yüzlere anne…
Hak’ka miyoptan öte kör
Halka sağırdan öte kulaklar
Senin ninnilerindeki şifrelerle
Hemen tanıyorum onları anne…
Düşünmeden yiyor ekmeği
Öncesi neydi sonrası ne
Bakmıyor hangi işlemlerden geçtiğine
Hortum çekilmiş midelere
Şişe şişe sütler yetmiyor anne…
Tanrılık iddia edenler
Şu bir grup yıldız himmetimizle gökyüzüne dizildi
Şu elma ağacının meyve dolu birkaç dalı bizim himmetimizdir
Diyemiyor kahroluyor
Kim inanır meydanlara dikilen putlara kim inanır anne…
En sevgilileri üzen
Meryem’i incilten
Her devirde aynı iffetsizler anne…
Adem’i annesiz babasız yaratanı
Kargayı yüzlerce yıl yaşatanı
Hakkı hukuku
İyiyi güzeli
Baharı yazı inkar ediyorlar
Bataklığın üstüne seccade serilmiyor anne…
Ellerinde kalem
Ellerinde mikrafon
Modern calutlar var dizginleyemiyorum anne…
Davud olsun devirsin duaların
Bırakma bizi yaban ellere
Dualarınla koru bizi
Dualarınla kurtar bizi anne…

(17/02/2007-İstanbul)