Anneme Mektup 09 Şiiri - Vecdi Murat Soydan

NOT: 1986 yılında vefat eden babamdan, bizlere bağlanan yetim maaşı ile 1987 yılında yaptırdığım babamın mezar taşına, yazmış olduğu bu şiirinin son dörtlüğünü yazdırdım. Ruhun şad olsun canım babam. 'Bir gün gelirsen gördüğün mezar, Annesiz ölen bu faninindir, Hasretin kazıp örttüğü mezar, Annesiz kalbin yattığı yerdir. ' ŞİİRİN HİKAYESİ: Babamın çilesi, çok küçük yaşlarda başlamış. Henüz çocukken karlı havalarda atların çektiği kızağın altında kalmış. Dönemin ünlü doktoru Dr. Sami Ulus, babamı tedavi etmiş. Ancak, uyguladığı yanlış tedavi sonucu babam sakat kalmış. Bir de bu duruma, babamın anne ve babasının boşanması eklenince, babam hepten çileli bir hayata tek başına göğüs germiş. Babamı anneannesi büyütmüş. Anne hasretiyle hep içi yanmış. Babası da, annesi de babamı kabul etmemiş. Babam, çok içli, ince ruhlu, asil soylu bir insandı. Anne özlemini işte böyle dizelere dökmüştür. İşte bu şiirler, ondan bana miras olarak kaldı. Gözü gibi bu şiir defterlerini korur, kilit altına alır ve bizlere hiç göstermezdi. Zamanı gelince okursunuz derdi. Ruhu şad olsun. Allah, babamın mekanını cennet eylesin… Babaannemden haber alamıyoruz. En son ölüm döşeğinde olduğunu öğrendim. Adresine ve teline ulaşamıyorum. Yıllar sonra izini buldum babaannemin. Ancak, babamın üvey kardeşleri görüştürmüyorlarmış akrabalarıyla. Babaannem, benim yaşadığım bu topraklarda yaşamış yıllardır... Akrabaları şu anda Sütçüler ilçesinde ve Isparta'da yaşıyor. Babamın öz dayısı ile dayısının çocuklarıyla tanıştım. Geç gelen bir sevinçti bu. Keşke bu günleri babam da görebilseydi.. Babam, annesine de, akrabalarına da bir türlü kavuşamadı. Yıllardır anne hasretiyle yandı, tutuştu..