ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Hey kara taşlar, berrak dereler,
Anarım seni bir çok kereler,
Ağlarım ana bir çok zamanlar,
Seni arıyor bu yaşlı gözler.
Yaşlı gözleri kurutma sakın
Bu, aramızda yaştan bir yoldur.
Hasret uzadı, sarardı ekin,
Sana uzanan anasız koldur.
Hey anacığım, kalbin bütün mü?
“Oğul sılada, yap’yalnız” diye.
Dağdaki duman, tüten tütün mü?
“Hey oğul, beni bekleme” diye.
Bu anasız kol, hasretle bekler,
Gözyaşlarına hasreti ekler,
Uçan kuşlardan bir selam bekler,
Sana seslenen, oğul sesidir,
Sana gözüken, oğul düş’üdür…
Muhip Erdener SOYDAN
21 Ağustos 1960 Ankara
Kayıt Tarihi : 7.12.2010 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamın çilesi, çok küçük yaşlarda başlamış. Henüz çocukken karlı havalarda atların çektiği kızağın altında kalmış. Dönemin ünlü doktoru Dr. Sami Ulus, babamı tedavi etmiş. Ancak, uyguladığı yanlış tedavi sonucu babam sakat kalmış. Bir de bu duruma, babamın anne ve babasının boşanması eklenince, babam hepten çileli bir hayata tek başına göğüs germiş. Babamı anneannesi büyütmüş. Anne hasretiyle hep içi yanmış. Babası da, annesi de babamı kabul etmemiş. Babam, çok içli, ince ruhlu, asil soylu bir insandı. Anne özlemini işte böyle dizelere dökmüştür. İşte bu şiirler, ondan bana miras olarak kaldı. Gözü gibi bu şiir defterlerini korur, kilit altına alır ve bizlere hiç göstermezdi. Zamanı gelince okursunuz derdi. Ruhu şad olsun. Allah, babamın mekanını cennet eylesin…
TÜM YORUMLAR (1)