ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Gözünden yaş akmasın,
Işığın aydınlatsın,
Yolumu anneciğim!
Kalbini dağlamasın
Hasretin anneciğim!
Yıkılsın hep duvarlar,
Yerler ile bir olsun,
Bize doğru yol olsun!
Yollar sana kul olsun!
Geç! diye anneciğim…
Çakıl taşları olsam,
Ankara yollarına,
Basıp geçesin diye.
Rüyamdaki yolundan,
Sekip geç anneciğim!
Muhip Erdener SOYDAN
12 Mayıs 1960 Ankara
Kayıt Tarihi : 24.10.2010 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamın çilesi, çok küçük yaşlarda başlamış. Henüz çocukken karlı havalarda atların çektiği kızağın altında kalmış. Dönemin ünlü doktoru Dr. Sami Ulus, babamı tedavi etmiş. Ancak, uyguladığı yanlış tedavi sonucu babam sakat kalmış. Bir de bu duruma, babamın anne ve babasının boşanması eklenince, babam hepten çileli bir hayata tek başına göğüs germiş. Babamı anneannesi büyütmüş. Anne hasretiyle hep içi yanmış. Babası da, annesi de babamı kabul etmemiş. Babam, çok içli, ince ruhlu, asil soylu bir insandı. Anne özlemini işte böyle dizelere dökmüştür. İşte bu şiirler, ondan bana miras olarak kaldı. Gözü gibi bu şiir defterlerini korur, kilit altına alır ve bizlere hiç göstermezdi. Zamanı gelince okursunuz derdi. Ruhu şad olsun. Allah, babamın mekanını cennet eylesin…
TÜM YORUMLAR (1)