anneme LACİVERT PAPUÇLARIM

Artık her bayram arafesi almıyorum yeni elbiseler,
Uyumuyorumda lacivert papuçlarımla
Bayram sabahına dek
Ve sabırsızlanmıyorumda
Bayram
Gelecek
Bayram gelecek ve bitecek
Hatırlıyorumda anne,
Erkenden uyanırdım her bayram sabahı
Giydimmi gıcırları, öptümmü elinizi
Aldımmı babamdan bahşişi
Kim tutardı sonra beni
Arkadaşlarım vardı bir düzine
Hava atardık her bayram sabahı birbirimize
Kimin elbisesi daha yeni yada kimin bahşişi fazla
Kim daha çok yer gezmiş kimin şekeri fazla
Düşünüyorumda ne günlerdi be anne
Çok fazla bahşiş toplamışsam fazlasını isterdin
Vermedimmide kızardın
Ver yavrum sen ne yapacan parayı eve bir şeyler alırız derdin
Olurmu be anne,
Ben küçüktüm amma bol bahşiş bol hava
Ne güzel şeylerdi onlar ne güzel günlerdi aslında
Ağzım kulaklarımdan düşmezdi
Ya şimdi
Yine bayram sabahı
Ben evimdeyim
Yalnız başıma bir kedim birde benim
Ne bayram şekerleri ne cebimde bahşişim
Ne düzine arkadaş ne lacivert papuçlar
Nasılda hepsi bir bir zamanda kayboldular
Neyse
Niyetlenmişim anne bugün seni görmeye
Neredeydi bastonum yaşlılık işte unuttum yine
Yine aynı yerdesin bilmekteyim
Yanına göçeceğim günü beklemekteyim
Dur bi tekrar edeyim doğrumuydu adresin
Hacı Lütfü caddesi Zübeyde hanım sokak
Biraz kasaba dışı saray değil amma olsun
Mevsim sonbahar yağmur var yerde
Ağaçlar yaprak dökümü mevsiminde
Serçeler dolaşıyor çıplak ağaçlarında
Baharı anımsatan bir bayram sabahında
Geliyorum anne
Kalın birşeyler giydim üstüme hastalanmayayım diye
Bir demet de çiçek aldım sen seviyorsun diye
Toprağına rahmet yağsın dikeceğim kabrine