Bir bilsen kırk iki yıl nasıl geçti sorma hiç
Köşelerde boynumu büke büke ağladım
Kimi bir yetim dedi… Kimi sokaktaki piç
Çaresizce gözyaşı döke döke ağladım
Sanki insan değil de ruhsuz kemikle etim
Keşke yalnız ben olsam duygular bile yetim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
