Ben onunla güzelleştim anne,
Kırılma, alınma sakın.
Tadını unuttum sanma sütünün;
Yıllar acımasızca ayırdı sadece,
Dudaklarımdan gögüs uçlarını.
Kanın dolaşıyor olsa da damarlarımda,
Delice özgürlüğünü buldu onda.
Onunla tanıdım senin verdiklerini,
Tenimin tuzunu, gözümün rengini.
Birlikte uçtuğumuz pamuk bulutlardan,
Onunla düştüm maviliklere.
Ne onu senden, ne seni ondan,
Ayıramadım rüyalarımda bile.
Kimbilir kaçıncı uyanışlarda.
Saçlarım özlese de parmaklarını,
Titretemez artık yüreğimin telini.
Çok oldu geçeli yolun yarısını,
Anla büyüdüm anne,
Senin hiç sevemediğin sevgiliyle.
05/05/1998
Ayşen Keskin KaplanKayıt Tarihi : 9.4.2008 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşen Keskin Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/09/anneme-itiraf-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!