Anneme (İstanbuldan) mektup

İstanbuldan yazıyorum sana annem
Hani, masallarında
Bir güzeller güzelinden
Bir görülmemiş güzellikteki beldelerden anlatırdın ya.!
İşte, onun gibi bir yer İstanbul.!
Çeşmeleri var, annem,
Sanki saray yavrusu.!
Hani, çarşımızdaki tarihî çeşme var ya.!
Ama, nasıl anlatsam, bilmem ki annem.!
Benzerlikleri tarihî olmaları sadece.
Hani, osmanlı efendisi, hanımefendisi der, anlatırdın ya.!
İşte çok var, buralarda onlardan annem.!
Bir güzel,bir kibar,bir nazik insanlar ki
Fazlası var, noksanı yok annem.!
Bu İstanbul.!
Senin sıcaklığında basıyor bağrına, insanı.!
Gezerken yollarında
Sanki, sen tutuyormuşun gibi geliyor, elimden.!
Camiler dost, türbeler dost
Uzatmayayım, dost burda çok annem.!
Bu İstanbul.!
Sanki,Boğaziçi demek, annem.!
Düşün ki, iki denizi birleştiren bir dost el.!
Düşün ki,masmavi koca bir nehir.!
Düşün ki annem, yemyeşil bir cennet vâdisi.!
Anlatmakta ne kadar âciz kaldım, değil mi annem.!
Kıyısındaki eşsiz güzelliği,
O güzelim yalıları,
Asırları soluyan, o muhteşem koruları,
Tahayyül edebilirsin annem.!
Ama birşey var ki, havsalan almaz annem.!
İşte, İstanbul sevdalıları
Epey zamandır çok dertli, annem.!
Nasıl mı dersen,anlatayım;
Adına,ne bileyim, çarpık yapılaşma, diyorlar işte.!
Aman ne çarpıklık, ne çirkinlik.!
İyi ki, görmedin, diyorum, annem.!
Korkum o ki, İstanbula kastedenler
Bir anne bedduası almasınlar.!
Masallarındaki o kötü insanları düşünüyorum,annem.!
Herhalde bunları yapanlar da, onlar gibi, değil mi annem.!
Güzelin, iyinin düşmanı insanlar.!
Neyse,güzel annem,başını ağrıtmayayım, daha çok.
Ama, merak etme, güzel annem.!
İstanbulun dostu, sevdalısı,sahipleneni pek çok.!
İstanbul gene de şehirlerin sultanı,
İstanbul, sevginin, şefkatin, merhametin kucağı
Müsadenle,annem diyebilir miyim, İstanbula.!
Rabbim, övmüş de yaratmış bu coğrafyayı
Nebiler sultanı da methetmiş onun fatihini
İstanbul hizmete, sevgiye çok layık annnem
Senin gibi desem, yeri var,annem.!

(Nisan 2006- Yenibosna-İstanbul)