annem,
her selamda değil
hep o son selamda
namazdan çıkarken
seni bulurdum ya
arkamda...
bu yatsıda da
seni aradı gözlerim
bomboş kalan
o doldurulmaz solumda...
sonra da
seni ağladım
arnavutça doya doya
ayşesiz
kocaman evde
mutfak salon banyo
derken üç bomboş oda
dolaşa dolaşa...
annem,
selam sana
dua sana
özlemin kalsada bana
yaşlarım akacak
damla damla
hep senin adınla...
Fikret Turhan-Yalova
09 aralık 2016
Kayıt Tarihi : 9.12.2016 19:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/09/anneme-arnavutca-aglamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!