Dün gece yüreğim karardı
Umutlarım benden kaçar gibi uzaklaştı
Düşlerime dalacak hiçbir umut yoktu artık
Kendimi atmak istedim gecenin ayı ışığına
Kimsesiz hissettiğimde kendimi
Hüzünlerim sarmaladı bedenimi
Sevda yüreği gider gelir
Asıl anne sevdası yakar insanı
Sevdan kızınca çeker gidersin
Bırakırsın belki yüreğini
Anne kızması bir şefkat gibi olur
Hele birde hiç görmeyeceksen onu
Elini tutup saçlarını okşayacak değilse
Uzaklara daldığında sadece onun özlemini düşlüyorsan
Onun derinden işleyen sevgisi hep yakar seni
Annemi özledim bir sevda gibi
Gecenin alaca karanlığında
Yanımda olmasını,
Beni şefkatli kollarına almasını istedim
Yoktu, olmayacaktı biliyordum bunu
Yıllarca hasretiyle tutuştum
Ben onu, o beni görmeden
Terk etti beni
Son nefesinde yavrusunun sevdasını bıraktığında gökyüzüne
Hemen hissettim yüreğimde
Onsuz onu yaşamaya devam edeceğim
Onun yanına gidip yoldaşı olan güne kadar
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla :)
Yüreğinize kaleminize sağlık...Saygılar selamlar...
TÜM YORUMLAR (3)