annem;
klarnetler çalıyor,
mendiller sallanıyor,
arnavut şarkılar içimi yakıyor,
hasretin gözlerimden yaş olup
dudağıma doğru geliyor
ve canımı suluyor...
annem;
dutlar oluyor,
incirler oluyor,
üzümler üvezler oluyor,
''-evlat...'' diyen dilin toprağı kaldırıp
kulağıma doğru geliyor
ve canımı suluyor....
annem,
oğlun sözünü tutuyor
klarnetin her namesinde
mendilin her esip dönmesinde
dutların incirlerin
üzümlerin üvezlerin her mevsiminde
seni duya duya
seni doya doya ağlıyor...
Yalova
23 eylül 2019
Kayıt Tarihi : 23.9.2019 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!