Anne ben bu yerlerde neden böyle harabım
Yüzüme düşen yağmur gözyaşından mı gelir
Yokluğunda bin tufan yedi ömr-ü bitabım
Rüzgarlara bir ninni söyle de uyut beni
Güllerin kokusundan terennüm etmek seni
Bu uçsuz ummanlarda boş çıktı kancalarım
İçemedim elinden saadet iksirini
Şimdi nerde koşmakta atlı karıncalarım
Dipsiz uçurumlarda kollarımdan tut beni
Biçare takvimlerden ne zor istemek seni
Gönlüm ateş menbaı gönlüm sürgün yeridir
Dönersem şefkatinle hayat bulur gözlerim
Dönmezsem duaların elbet bana yetişir
Nakışlı bir mendille ân olsun avut beni
Vuslat vadilerinde her gün yeşertmek seni
Kayıt Tarihi : 11.4.2006 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!