Anneme Şiiri - Muammer Öz

Beni taşıdın, hiç yorulmadan.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Öper koklardın, soluk almadan.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Evlat tadını, bilmedin anne.

Saçımı okşarken, mutlu olurdun.
Yüzümü öperken, huzur bulurdun.
Göğsüne sarıp, sessiz solurdun.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Evlat tadını, bilmedin anne.

Beni gezdirir, evladım derdin.
Çatlak ellerle, yüzüm severdin.
Hasta beklerken, sabah ederdin.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Evlat tadını, bilmedin anne.

Zamansız gittin, perişan oldum.
Bulurum diye, dolanıp durdum.
Seven herkese, hep seni sordum.
Bak ben büyüdüm, görmedin anne.
Evlat tadını, bilmedin anne.

(Mayıs 2003)