Anneme Şiiri - Nevret Dursun

Belki binden fazla, ömürden uzun.
Tondan ağır belki, sırtındaki yük.
İman dilencisi, insaftan yoksun.
Belki de aşılmaz dağlardan büyük.

Saçında yılların, kırçıl nakışı.
Gönlünde yaşıyor, kara bir kışı.
Çileyle yoğrulan, efkarlı başı.
Yanık türkülerin, ahıyla örtük.

Buz tutan düşleri, bekliyor yazı.
Allanmış narlar, bu neyin ayazı?
Yorgun dizlerinde, derin bir sızı.
Siyah gözlerinin, ışığı sönük.

Bir eli arkamda, koca bir dağa.
Biri misal geçen yılki karlara.
Karıştı sonunda, bin yıllıklara.
Yatıyor sessizce, kıbleye dönük.

N.D.