Anneme....
Ahh Annem!...
Anne olmadan anlayamadım kıymetini,
Meğer ne yüceymiş anne olmak,
Yavrunun ilk ağlamasını duymak,
ilk kez kucaklamak, koklamak,
Cennet kokan, süt kokan,
Kadife tenine dokunmak,
O duyguyu tarif etmek imkansız,
Melekler gibi gülmesi,
Hele birde ilk dişi çıkarsın,
Sonra ilk anne deyişi,
Ya bide ilk adım atması,
O ne heyecan, o ne inanılmaz,
Ahh Annem!..
Yavrularımın üstüne titrerken,
Başlarına kötü birşey gelmesin,
Kimseler zarar vermesin onlara,
Allahım hep korusun diye dualar ederken,
Kimseye muhtaç olmadan,
Kendi ayaklarının üstünde dursunlar,
Saygın, onurlu, gururlu,
Ahlakları güzel yetişsinler,
Sonra ben bu gün varım yarın yokum,
Belki ben yanlarında olamam büyürlerken,
Diye telaşlanmak,
O kadar iyi anlıyorumki şimdi,
Neden hep gözünde küçük kızın olduğumu,
Neden bu yaşımda bile hâlâ nasihatlerle,
Beni korumaya gayret ettiğini,
Öpülesi ellerini elime alabilsem,
Öpsem doya doya,
Kokunu içime çeksem,
Burnumun direği artık sızlamasa,
Kucağına sarılsam bırakma bir daha desem,
Bırakmasan beni Annem!..
Ahh Annem!...
Anne olmadan anlayamadım kıymetini...!
Kayıt Tarihi : 12.8.2024 21:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Anneler Gününde Yazılan Gurbet elde Annesizlik Duygusunun söze dökülüşü 9 Nisan 2010 02:18 Mimoza (Serpil Kurucak)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!