Renklerim solarken tattım öksüzlüğü,
Ateşin düştüğü yeri…
Anne diyememenin hüznünü,
Ölümün peçesinin siyah…
Hakikatinin nimet olduğunu,
Acıların dindiğini…
Toprağın her şeyi örttüğünü,
Babamın çaresizliğini…
Annesizliğin ne olduğunu,
Hayatın devam ettiğini…
Hesabın çetin olduğunu,
Ayrılığın burada…
Vuslatın orada olduğunu,
Annemi ne kadar çok özlediğimi…
Renklerim solarken anladım.
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(12)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!