Sevgiler ifade edilemezya bazan
Korkaklıktan mıdır gizlenir ya
Onun gibisi yanıyor yüreğimi kemirircesine
Özledim anne, söylemeyi beceremesem de
Boynuna sarılmak, öpmek koynunda ağlamak
Annem! diye haykırmak
Neden bu kadar zor ?
Bilmiyorum, kahretsin bende bilmiyorum
Suçlu gibi dolaşıyorum ISPARTA sokaklarında
Adımlarım hızlı, sanki eve geç kalacağım
Kızacakmışsın gibi panikliyoruman
O an unutuyorum, aylardır yüzünü görmediğimi
Bakma gözlerime bir çocukluk yapıp
Koynunda ağlayabilir, sevgiyle sarılabilirim
Keşke söylenildiği gibi kolay olsaydı
Sen sarıl anne, sen sarıl bana
Yalnızım Isparta’da,
Yalnızım hatalarımla
Ağlıyorum tüm ışıklar sönünce
Özledim ANNE!
Bilmesen, söyleyemesem de…
Kayıt Tarihi : 6.1.2005 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/06/anneme-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!