Anneme Şiiri - Bahattin Çakılkaya

08.05.2010
Canını yakarak
Canımız yanarak
İki sesli dilimizle
Çığlık çığlığa bağırdık
Belki hastane yatağında
Belki bir çınarın altında
Belki de benim gibi bir otobüs koltuğunda
Merhaba dünya… Dünya merhaba…
Dünyayla birlikte birçok kişi
Ve hepsinden ayrılan mis kokulu peri
Hoş geldin bebek demiştir
Hoş geldin aramıza
Hoş bulduk diyemeyecek kadar aciz
Ayakta duramayacak kadar bakıma muhtaç
Altımıza yapacak kadar şakacıydık
Şimdi ise o günleri hatırlayamayacak kadar unutkanız
Ya da dünya nimetlerini arttırma telaşındayız

Hatırlayamadığımız o günlerde
Bizi nasıl büyüttüğünü göstermek için
Bizi ne çok sevdiğini hatırlatmak için
Her şeyden fazla sever torununu
Bizim en çok sevdiğimiz o olduğu için
Bize yapamadıklarını ona yapar
Bize alamadıklarını ona alır
Şımartır şımartabildiği kadar

Yaptıklarının karşılığında
Yapmaya çalıştığımız her şey yetersiz
her şey eksiktir
Şükürler olsun ki şanslıyız
Çünkü yaptığı her şey karşılıksız.

Çocuğu gibi sevmek yetersiz kalıyor sanki
Şımarttığı torunu gibi seviyorum annemi

Bahattin Çakılkaya