Ya bir telefon ya bir kapı çalsaydı.
Mutlu olurdun her kim arasaydı.
Kendi sesimi bile özlüyorum derdin.
Sesine ses verecek birini beklerdin.
Artık kuşlar haber getirmiyor senden.
Yoksun, sen sustun, telefonlar da sustu.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Şiirinizi
beğeni ile okudum
yüzünde donup kalan o son hüzün. gözlerimden silinmiyor, hiç gitmiyor.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta