Anneme Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Selamün aleyküm sevgili anam,

Yine dertli yazıyorum.

Eğer seni üzdü isek;

Kalbten özür diliyorum…

Niyetimiz kötü değil,

Düşündük çekme sıkıntı,

Bir çocuğun yalnışlığı,

Belimizi hepten büktü..

Babamız yok danışalım,

Akıl alıpta koşalım.

Çok zorlandık ğarıp anam:

Kime gidip nazlanalım.

Hiç bir gün unutmadım:

Genç yaşta giden Asımı.

Bazen, bazen çıkarıpta;

Seyr ediyorum resmini,,,

Sen üzülme anacığım,

Hepimize dua eyle…

Sana karışı kastımız yok;

İnan sözüm doğru böyle.

Alınca kötü haberi,

gurbet elde oldum deli.

Gidemiyom yol kapalı,

Sanki oldum ben bir deli.

Şanlı bir tarihimiz vardı:

Şimdi ise sıfırlandı.

Düyan bize eyvah dedi.

Sen üzülme anacığım.

Telefonla çok yalvardım,

Anlatamadım derdimi.

Şimdi şiir yazıyorum:

Anla bizim halimizi…

Ahmet senin evladındır,

Bizim ise kardeşimiz..

Doğru kararlar verelim,

Sonra ağırır başımız…

Şu an ğurbette yalnızım,

Üzülürüm bu hallere..

Hiç akıla gelirmiydi;

Düşeceğiz bu günlere..

Kırk senedir İstinyede:

Bayrağımız dalğalandı.

Bir çocuğun yalnışıyle,

Bayrak,sancak yere indi.

Büyüttün bizleri bu günler için,

Rahat eyle hıç olmasın sıkıntın.

Allah çare verir tüm dertler için.

Düşünüp, düşünüp üzülme anam.

En acı, çaresiz günlerde bizim,

Sen oldun bizlere yar anacığım.

Üstümüzde hala vardır şefkatın,

Af eyle bizleri gel anneciğim.

Annem gözlerimden yaşlar durmuyor,

Ğurbetin çilesi bir an bitmiyor,

Uzaktasın anam sözüm gelmiyor:

Barı şiirimi duy anneciğim.