Anneme... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

öffff anam öff
bak yine öfkar bastı beni
birden sesin geldi kulağıma
sessizliğime ağlayıp durdum anne

hüzünlü bir gün
tutuldu birden bire dilim
geçip gidiyor sensiz günler
ben seni özlüyorum anne

bu sabahta
elim ayağım tutmuyor
gözlerimde yaşlar durmuyor
sessizliğe büründüm durdum anne

bu yılda gelemedim yanına
yollar çok uzak
ağlayıp durdum çileme
aklımda hep sen vardın anne

keşke şu an yanımda olsaydın
elini boynuma dolasaydın
yavrum diye sarılsaydın
olmazmıydı anne

bugün çok ağladım anne
sessizce boşalırken gözyaşlarım
sanki duvarlar üstüme yıkıldı
boynumu büktüm durdum anne

ben seni özlerken
kokun aklıma geldi
uyumak istedim kollarında
yorgun düşen gözlerimden uzak annem...
Hüseyin YANMAZ
11/05/2014