Hiçe saydılar beni anne
Ne üstümdeki eski ceketen
Nede patolonuma diktiğin yamadan
Sadece bana verdiğin öğütlerden anne
Evet anne hani iyilik dürüstlük doğruluk
Vede insanlık onuruna dair öğütler
Şey anne düşünüyorumda
Neden verdin onca öğütleri
Kulağımda çınlayan işe yaramaz sözleri
Bastığın toprak olayım anne
Neden bende onlar gibi olamıyorum
Onlar gibi kendini üç beş kuruşa satmış
İnsanlıktan çıkmış nefesi kokan canavarlara dönmüyorum
Özür dilerim anne
Bütün bu isyanım
Bana çevrilmiş kinayeli bakışlara
Dedimya bastığın toprak olayım anne
Kayıt Tarihi : 7.2.2013 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yuşa Sülük](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/07/anneme-381.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!