Bir güne sığdırmak mümkünmü annem seni
On iki yıl geçti sen bu dünyadan göçüp gideli
Unutmadım kokunu, deniz rengi gözlerini
Özlüyorum koruyan, kollayan sevgi dolu yüreğini
Gittiğine toprak olduğuna kim inandırabilir beni
Yaşıyorsun anne mezarında açan çiçeklerde
Görüyorum güzel yüzünü bana gülen gözlerini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
