Anne...
Her anne dediğimde,
Biliyorum ki duyuyorsun beni.
Bir melek gibi gelip yanıma,
Kanatlarının altına alıyorsun.
Bazen ‘nerdesin anne? ’ diye sesleniyorum.
Nerdesin?
Duymasan gelir misin rüyalarıma?
Yapar mısın bilmediğim yemekleri?
Duymasan anne duymasan...
Duymasan konuşur musun benimle?
‘Kara Kızım’ der misin ellerimi tutup da?
Ve biliyorum görüyorsun da beni,
Sana her zamankinden çok ihtiyacım olduğunda.
Görmesen ateşler içinde sabahladığımı,
Der misin ‘al bu ilaçları, kalmaz bir şeyin sabaha’?
Görmesen anne görmesen...
Görmesen sevgiliye olan kırgınlığımı,
Alıp onu da rüyama söyler misin ‘iyi bak kızıma’?
Biliyorum şimdi de görüp duyuyorsun beni.
Ben yine aynıyım anne,
Aynı evde, aynı odada, aynı yatağımdayım.
Sadece büyüdüm biraz.
Artık kimse görmüyor ağladığımı.
07.11.2010
Banu KenberKayıt Tarihi : 16.1.2013 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alıp onu da rüyama söyler misin ‘iyi bak kızıma’?
Biliyorum şimdi de görüp duyuyorsun beni. Banu Kenber
***Harika dizeler değerli şaire dostum, anne işte öyle bir şey o hassas yüreğiyle hem görür hem hisseder hem korur hem de kollar öyle bir değerli varlık ki onun için ne kadar yazılsa azdır.
Beğeni ile yüreğimde hissederek okudum tam puan diyor esenlikler diliyorum. Şen ve esen kal.:)
Aynı evde, aynı odada, aynı yatağımdayım.
Sadece büyüdüm biraz.
Artık kimse görmüyor ağladığımı............ diyen anne sevgisiyle dolu yüreğini yürekten kutluyorum. son zamanlarda okuduğum sayılı şiirlerden biriydi. ......10
TÜM YORUMLAR (4)